شواهد و نتایج بدست آمده از تحقیقات و مقالات علمی و همچنین تجارب سالهای پیشین اثبات نموده اند که تعمیم و گسترش ورزش و فعالیتهای بدنی در واحدهای صنعتی و تولیدی، ارزشهای فرهنگی در محیط های کارگری را ترقی داده و آمادگیهای ذهنی و جسمی لازم را در تحرک و چالاکی نیروی کار جهت جلوگیری از بروز هر گونه حوادث احتمالی حین انجام کار و همچنین ارتقاء توانایی و قابلیت های نیروی کار را جهت انجام امور محوله را بهبود بخشیده است.
کم تحرکی و کاهش فعالیتهای روزانه یکی از نتایج صنعتی شدن جوامع می باشد که این مسئله مشکلات متعددی از جمله بروز و گسترش انواع ناهنجاریها ، بحرانهای جسمی و روانی و نیز ناسازگاریهای اجتماعی را با خود به همراه داشته است. اهمیت صنایع در توسعه و پیشرفت هر جامعه ای و لزوم توجه به سلامت کارگران به عنوان پایه های شکل گیری و عملکرد صنایع و نیز توسعه هر کشور، نقش ورزش را برای سلامتی قشر کارگر جامعه بیش از پیش نمایان می سازد. ترویج و همه گیر نمودن ورزش همگانی در جامعه کارگری موجبات تامین و افزایش نشاط اجتماعی و ارتقای بهره وری را فراهم ساخته و هرگونه توسعه و شکوفایی اجتماعی موجب گردش بهینه و چرخش اقتصادی و رونق آن خواهد بود.
امروزه حدود 4۰ میلیون نفر از جمعیت کشور ما را، جامعه کار و تلاش)کارگران و خانواده های آنان) تشکیل می دهد. قشری که می تواند با ایفای نقش مهم خود در توسعه فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کشور و همچنین دستیابی دولت به اهداف عالیه خود موثر واقع گردد. نقش ورزش و فعالیتهای بدنی به عنوان یکی از راهکار های ایده آل جهت دستیابی به این مهم و بهینه نمودن خودباوری و مسئولیت پذیری کارگران و نیز مشارکت عمومی آنان در حوزه فعالیتهای اجتماعی امری لازم و انکار ناپذیر تلقی می گردد . شروع ورزش کارگری در ایران را می توان به سال های قبل از انقلاب و زمان شکل گیری اولین صنایع در کشور بیان کرد. جایی که روند رو به رشد صنایع در کشور و تحت تاثیر جریانات چپ چه بلحاظ سیاسی و چه بلحاظ اقتصادی، تلاش برای ارائه خدمات از سوی کارفرمایان فراهم شد. به طبع اهمیت تحقیقات علمی در رابطه با نقش و اهمیت ورزش و فعالیت های تفریحی در رابطه با سلامتی کارگران و افزایش نشاط و بهره وری محیط کار و تولید ناشی از این امر، کارفرمایان را به ارائه خدمات ورزشی مناسب برای کارگران ترغیب می کرد. شاید بتوان شکل گیری باشگاه ورزشی راه آهن در ایران را به عنوان اولین تلاش ها در حوزه ورزش کارگری و ارائه خدمات ورزشی به کارگران معنا کرد. در همین راستا و بنا به تصمیم گیری مدیران قبل از انقلاب و تحت تاثیر سایر کشورها، اداره کل ورزش کارگران از حدود ۵۰ سال پیش در ایران تاسیس و زمینه برای ساخت مجموعه های فرهنگی ورزشی برای کارگران در کشور فراهم شد. تاریخ ورزش کارگر ی در ایران به طریقی با ساخت باشگاه راه آهن در ایران ارتباط دارد. جایی که اولین تیم های ورزشی راه آهن زیر نظر شرکت راه آهن ایران تشکیل و فعالیت خود را با ۴ رشته ورزشی در کشور آغاز نمود. در سال های دهه 30 فعالیت این باشگاه فقط منحصر به ورزش کارگری بود و بدین طریق بود که پایه و اساس ورزش کارگری در ایران نهاده شد.
|
سال های شکوفایی ورزش کارگری در ایران، به بعد از انقلاب و اوایل دهه 70 شمسی باز می گردد زمانی که در سال 1371، با تصویب قانون کار جمهوری اسلامی ایران در مجمع تشخیص مصلحت نظام، یکی از مواد آن( ماده 154) به لزوم توجه کارفرمایان به ورزش کارگری اختصاص یافته و فضا برای فعالیت های عمرانی و زیر بنایی ورزش کارگری به خوبی فراهم شد و متعاقب تصویب این ماه بود که 284 مجموعه فرهنگی ورزشی ویژه کارگران در سراسر کشور احداث شد. علاوه بر آن در دهه 70 و تا اوایل دهه 80 جریان مسابقات ورزش کارگری آنقدر پویا و فعال بود که بسیاری از ورزشکاران ملی پوش در اغلب رشته های ورزشی تمایل زیادی برای فعالیت در تیم های کارگری داشتند که اتفاقاً بسیاری از آن ها در همان سال ها جذب کارخانجات شدند و به احیای ورزش کارگر ی کمک شایانی کردند. شاید نیازی به توضیح نباشد، اما علی دایی در تیم کارگری زامیاد، نادر محمدخانی در تیم کارگری صنایع بسته بندی، ایرج و بابک مظفری در تیم والیبال پارس مینو، بابک معصومی، وحید شمسایی و ... بسیاری دیگر از بزرگان ورزش کشور جذب تیم های کارگری شده بودند و با حضور ورزشکاران بزرگ و صاحبنام، کارگران زیادی جذب ورزش های کارگری در سراسر کشور شدند.
افزایش تعداد رشته های ورزشی کارگران از از ۴ رشته به ۸ رشته و بعد ها به ۱۷ رشته و در کنار ان وجود نزدیک به 500 هزار کارگر که به طور منظم ورزش را دنبال می نمودند؛ مشکلات و دشواری هایی بر سر راه اداره این حوزه ایجاد می کرد. به همین منظور از سال 1381 و پس از مطرح شدن معضلات و انجام بررسی های تخصصی با صاحبنظران و کارشناسان امر، این نتیجه حاصل گردید که یکی از مهمترین راهکارهای موجود که تجربه اجرای آن در ادارات تربیت بدنی نهادهای مختلف مثبت و سازنده بوده است، تشکیل فدراسیون تخصصی برای پیگیری و اجرای برنامه های مرتبط با ورزش کارگران می باشد . علیرغم همه تحقیقات و شواهد و تاکید دلسوزان، تشکیل این فدراسیون در ایران متاسفانه 10 سال طول کشید تا اینکه فدراسیون ورزش کارگری با اهتمام ستودنی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و همکاری وزارت ورزش و جوانان در آبان ماه ۱۳۹۱ مورد تصویب و در لیست فدراسیون های آماتوری ورزش جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت و در مهر ماه همان سال به عضویت موقت کنفدراسیون بین المللی ورزش کارگری نائل آمد.
علی میرزاخانی به عنوان اولین سرپرست فدراسیون ساختمانی را در خیابان ملاصدرای تهران برای فدراسیون در نظر گرفت و با هکاری پیشکسوتان ورزش کارگری و سایر دلسوزان مبادرت به تأسیس انجمن های ورزشی مرتبط با 17 رشته تحت پوشش ورزش کارگری و راه اندازی هیأت های استانی ورزش کارگری در 31 استان کشور کرد.میرزاخانی قبل از برگزاری اولین مجمع انتخاباتی جای خود را به مصطفی کارخانه یکی از بزرگترین مربیان والیبال ایران داد و ایشان نیز به مدت 3 ماه سرپرست فدراسیون بود تا اینکه در اواخر خردادماه 1393 احمد حسین زادگان به عنوان سومین سرپرست فدراسیون معرفی شد. حسین زادگان در ابتدا با کمک کارشناسان سند چشم انداز 20 ساله ورزش کارگری و برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت(5 ساله) فدراسیون را تدوین و تلاش کرد مسابقات ورزش قهرمانی کارگران کشور را که از رونق افتاده بود دوباره احیاء نموده و با تاسیس انجمن های ورزش کارگری تا 24 رشته، ورزش کارگری را در کشور به پیش براند. برگزاری المپیاد فرهنگی ورزشی کارگران کشور در 24 رشته و 14 شهرستان استان مازندران در اسفندماه 93، برگزاری اولین مجمع انتخاباتی ریاست فدراسیون که به ریاست حسین زادگان انجامید و اولین حضور پرافتخار کاروان ورزش کارگری ایران در مسابقات جهانی 2015 ایتالیا(خردادماه 94) با کسب 33 مدال رنگارنگ و قهرمانی در رشته های کشتی، جودو، فوتبال و دو و میدانی و در نهایت عضویت دائم ایران در کنفدراسیون بین المللی ورزش کارگری در سی هفتمین کنگره جهانی ورزش کارگری در کانکون مکزیک در مهرماه 1394 از مهمترین افتخارات این فدراسیون در دوره ایشان است که با انتخاب ایشان به عنوان فرماندار ساری در بهمن ماه گذشته، دکتر سید امیر حسینی مدیر مجرب و پیشکسوت ورزش کشور با معرفی دکتر ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مشورت دکتر گودرزی وزیر ورزش و جوانان به عنوان چهارمین سکاندار فدراسیون، جایگزین احمد حسین زادگان شد. وی قبل از این انتصاب، به عنوان مشاور معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی(تکرا) و به عنوان دبیر شورای راهبردی ورزش(تکرا)، تلاش کرد با همکاری متخصاص و صاحبنظران ورزش کشور و حوزه کارگری، سند راهبردی سلامت محور ورزش تکرا را تدوین و برنامه ریزی های عملی را در اجرای سند مذکور انجام دهد. وی در فدراسیون و طی این مدت تلاش کرده است در راستای رسانه ای نمودن فعالیت های ورزش کارگری کشور و برنامه ریزی مناسب را برای توسعه ورزش کارگری در بیش از 50 رشته ورزش در بخش آقایان و بانوان با شعار ورزش نشاط و بهره وری گام های اساسی را بردارد. در زمینه برگزاری رویدادهای جاری فدراسیون، زمینه های لازم برای برگزاری دومین دوره المپیاد ورزش کارگری در بهمن ماه 95 در مشهد مقدس(پایتخت فرهنگی جهان اسلام-2017) و همچنین مسابقات ورزشی قهرمانی کارگران کشور در استان های مختلف فراهم شده است. انعقاد تفاهم نامه با موسسه فرهنگی اکو و سازمان همکاری های اقتصادی کره جنوبی و ارتقای انجمن های ورزش کارگر ی کشور به 28 انجمن و همچنین تلاش برای جذب منابع مالی از مهمترین اقدامات ایشان می باشد.
با سلام و احترام آرزوی موفقیت برای تمام عزیزان و دلسوزان و خدمت گزاران به ورزش کارگری دارم بسیار جای تقدیر و تشکر دارد